CARBUNG CINTA Bagean ka-5 - "KABELEJOG ASIH" YASANA ERNI WARDHANI

*Kabelejog Asih*

(Bagean ka-5)

Ku: Erni Wardhani

"Robi..." solongkrong borondong tèh nyolongkrongkeun leungeunna ngajak sasalaman bari unggeuk sopan.

"Bu Sofia." tembal kuring.

Ngahaja maké kecap "Bu", ngarah aya wibawa hareupeun manèhna.

Gek kuring diuk hareupeun Robi. Néng Sari gigireunnana. Teu pati rapet teuing, sih, ngan angger gèstur awakna aya kadeukeutan husus. Leungeun Robi jeung leungeun Néng Sari paantel luhureun meja. Kuring teu loba omong. Geus api-api nyo'o henpon deui waè.

Iseng ningalian status salaki na WA. Angger, teu ubah tibaheula.

Sofia forever.

Kuring ngarènghap napas. Ngemplong ogé. Sahenteuna ngaran kuring tara diganti-ganti. Cukup sakitu gè heula anan.

Sora Néng Sari kadangu meni manja. Si Robi bangun nu heueuh perhatian. Sedot, manéhna nyedot roko mani anteb pisan. Leungeun katuhuna nyepengan korsi anu didiukan Néng Sari. Awak Néng Sari rada nyangigir, nyanghareup Si Robi. Panon maranèhannana remen paamprok. Kaciri aya geter-geter. Biasa anu keur kaawuran ècèng.

Palayan nyampeurkeun meja, tuluy nanya rèk pesen naon. Kuring milih nasi timbel komplit. Néng Sari nurutan. Robi ogè. Sugan ari ngahabek timbel mah, teu sareukseuk teuing ningali pemandangan hareupeun.

Enya kasèp si Robi tèh, tapi bangunna tukang ngamangpaatkeun ibu-ibu anu kesepian. Tapi teuing kètang. Kuring anteng ngilikan pameunteu si Robi.

" Mangga, Bu... ieu pesenannana... timbel komplit tilu, es tèh manis 3," ceuk palayan daria.

Geuwat kuring nyokot timbel bagéan, tuluy anu dua disodorkeun ka hareupeun Néng Sari, sangkan geura didalahar. Hareudang ogè jadi kambing congè tèh ning.

Bener wè, Néng Sari jeung Si Robi langsung nampanan. Si Robi cecelebekan. Teuing ngeunah, tapi bangunna mah lapar. Daharna gancang pisan. Kuring mah, biasa wé, tapi kurang dirasa. Maklum asa tara biasa nganteur anu keur ngembangkeun tali katrèsna.

Bèrès dahar, kuring nga WA Néng Sari, sangkan tong lila teuing, api-apina, si Papah geus nitah balik. Néng Sari nyanggupan. Samèmèh balik manèhna haharèwosan ka si Robi. Si Robi pamit. Kuring ukur unggeuk.

"Saha, Néng... cidaha, sanès... mani siga Si Chico Jèricho?” kuring mancing, api api nyarita semu kagum.

"Hahahahhah, biasa tèh tamba kesel. Bageur, perhatian.... teu cara suami, ning." tembalna. Panonna anu cureuleuk jadi semu alum.

Tah... tah... gening. Enya wè kabogohna. Sedil ngadanguna gè.

"Kumaha mun kapendak ku Pa Irfan, Néng?"

"Ah, moal tèh, da ayeuna mah Insyaallah rèkèp." tembalna tiis.

Beu... èta kecap Insyaallah, dipakè jang ngarèkèpan nu kitu patut... hartina, samèmèh ayeuna, manèhna kungsi atuh ari nyebut kitu mah. Kuring can bisa loba omong. Ukur bisa ngusap dada na jero hatè, nepi ka nepi hareupeun imah.

Waktu asup ka imah, kuring teu manggihan si Papah di ruang hareup. Bari nguculkeun kurudung, kuring ulak ilik ka na kasur. Tètèla, euweuh. Belewer ciput jeung kurudung dibelewerkeun kana karanjang héjo, handapeun kaca tiolèt. Panasaran ogè, tèrèkèl kuring ka lotèng. Tangtu si Papah keur aya di ruang gawèna. Ruang komputer anu ngahaja diteundeun di lotèng, ngahiji jeung buku buku anu ngabubrug, can kaburu dibèrèsan. Horèam.

Bener wè, kasampak si Papah kasarèan hareupeun komputerna. Leungeunna sidakep dijadikeun bantal. Bangun tibra. Baku ari geus nulis carita tèh, sok kitu si Papah mah. Sok kamalinaan. Kuring inisiatip rèk mareuman komputer. Teu ngahaja, kabaca tulisan na komputer, ngeunaan diri kuring.

Sofia Forever.

Ngajeblag badag, maké font ukuran 16. Judul tulisan téh. Kuring seuri leutik. Bari atoh. Geningan kuring masih kènèh dipikacinta ku salaki. Panasaran, kursor di kahandapkeun. Lalaunan da sieun matak si Papah hudang.

Gebeg.

Naon anu aya dina pikiran, èstuning jadi mawur. Awur-awuran. Kamana mendi. Hatè ngadadak lumpuh layu, pas maca paragraf kahiji. Paragraf anu matak leuleus satulang sandi. Asa kahina kanu jadi awèwè. Kuring istigfar na jero haté, nguat-nguat manéh ngarah teu nambru.

...

Hanca

REDAKTUR : Kiwarta

Sudah saatnya bangkit dari keterpurukan...